...to było banalne dzięki za podpowiedź z tym wyłaczeniem oceniania własnych.

Co do oceniania. Regulamin konkursu zwykle jest okreslony dość ściśle. Nikt nikomu nie broni oceniania innych, wręcz uważam odwrotnie niż ty tj. że ma moralny obowiązek do oceny. Nie widzę zaś żadnej innej sensownej metody niż liczenie średniej. Jak umiesz taką zdefiniować to ją podaj (i aby jeszcze admin nie musiał siedzieć potem tydzień z kalkulatorem w ręku i liczyć słupków - bo tak się zdarzało na starym RO, gdy dodawaliśmy jakieś tam drobne punkciki za każdą ocenę).

Cieszy mnie fakt, że będzie sprawiedliwie.
Tak jak powinno być, każde, lub żadne

Przez 6 lat zdążyłem się dużo nauczyć. Nie wszystko, ale na prawdę dużo. Dopóki zarabiałem więcej niż dyrektor, bo miałem zwykle ok 25 godzin dydaktycznych i z 15 pozalekcyjnych, dało się zyć. Potem zaczęli ciąć pozalekcyjne, bo po co komuś tam jakieś treningi, jakiś sport, turystyka itp. Ja zdążyłem zwolnić się wcześniej, zanim bym zbankrutował.

Od tamtego czasu nie zmieniłem poglądów na wychowanie bezstresowe, miganie się uczniów od wszystkiego, od czego można dostać zwolnienie. I ja uczniów nie winię, tylko dalej rodziców. Bo to rodzice wychowują dzieci, a szkoła powinna uczyć. Nauczyciel powinien własnym przykładem zachowania , wysławiania się dawać przykład. A samo to, że jest nauczycielem powinno powodować, że rodzice uczniów zdejmują pierwsi czapkę przed "profesorem". Ocvzywiście że ze szkoły powinno się wywalać z pracy słabych nauczycieli, pijaków, frustratów itp. Ale ile ich jest? 10%? Chyba nawet nie. Dziś belfer ma 10 stopni specjalizacji, 3 dyplomy prócz podstawowego, 100 kursów ukończonych, zeby mieć pewną pracę i największą stawkę.

Ja sobie doskonale dawałem radę, byłem przede wszystkim sprawiedliwy. A różne zabiegi marketingowo- wychowawcze się zdarzały. Tępiłem niechlujstwo, nie wpuszczałem na salę w glanach i dawałem oceny za czysty strój. Nie biało-granatowy, bo wtedy była moda na bermudy i kolorowe koszulki, to ja nawet zachęcałem. Czarny kolor był zarezerwowany dla mnie, czyli dla sędziego, jasne kolory włącznie z pomarańczowym itp. żarówiastymi były dla młodzieży. Oczywiście zdarzały się sytuacje, w których następowała wybitna sprzeczność interesów moich i uczniów, jak np. trzeba było się nauczyć czegoś nielubianego, coś zaliczyć. Wtedy byłem po prostu nieugięty, były granice których się nie przekracza.

Nigdy w życiu nie postawiłbym oceny 6 komuś, co się bardzo stara ale nie jest wybitny. Niestety, może mieć co najwyżej 5. A to źle? Czy łamagi wysłałbym na zawody, by reprezentowali wszystkich, przy okazji mnie jako selekcjonera? To patologia. Raz przeprowadziłem egzamin komisyjny z wf na koniec roku. Koleś, spadochroniarz, bywał na lekcjach ale ani razu w roku nie ćwiczył. Ze stoickim spokojem wystawiłem mu pałę w 7 klasie (świadectwo idzie do średniej szkoły) i na koń-ferencji uzasadniłem, powiedziałem że z szacunku do innych co się starają i do siebie nie puszczę gościa. Dyrektor był wuefistą, to jemu wczesniej zdradziłem mój makiaweliczny plan. On na konferencji poprosił mnie o umożliwienie promocji. Zgodziłem się na egzamin komisyjny. Ułozyłem specjalny tor przeszkód tak, aby się kolesiowi nic nie stało i żeby zdał, a ocena była po prostu oceną z ogólnych wrażeń a nie konkretnych umiejętności. Za oknem sali zebrały się wszystkie siódme klasy. Wszyscy ryli ze smiechu, jak koleś biegał w kolorowych majtkach po sali, robił przewroty na materacu, walił piętami w drugi materac (zabezpieczyłem nawet to), kozłował piłkę i 10 razy nie mógł trafić do kosza. Komisja złożona z wszystkich 5 wuefistów, pedagoga, wicedyrektora, wystawiła wspólną ocenę 3. Było zajebiście, do dziś tamto pokolenie pamięta "komis z wuefu".
Ci, którym lekarze dawali zwolnienia, okazywało się że w 90% mogą coś robić w ograniczonym zakresie np. grać w ping ponga albo uczęszczać na gimnastykę korekcyjną. Po pewnym czasie część z nich dołączała do grup ćwiczebnych. Nigdy szóstki nie dostali, na zawody nie pojechali. Ale jako sędziowie liniowi mogli się sprawdzić

Dlaczego więc dyslektyków zwalniać z ortografii na maturze? Ilu z nich ma dysfunkcje a ilu symuluje? Czy za taką analizę mam być nazywany mało inteligentnym zarozumialcem? Jeżeli tytuł magisterski czy doktorski ma mieć jakieś znaczenie, to czy ktoś taki może strzelać byki w tekście? Bardzo mi żal prawdziwych niepełnosprawnych, z dysfunkcjami mózgu nie pozwalającymi im pojąć ortografii. Ale nie zgadzam się by to było podstawą do ulg. trudno, nie będzie taki doktorem, będzie malarzem pokojowym albo artystą malarzem. Chyba że się nauczy, co jak widać nie jest takie trudne, szczególnie dla geniuszy.

Mam swoje prywatne zdanie na temat wielu przykrych zdarzeń. Np. okreslenie dziecko normalne, tylko austyczne czy jak to się zwie. No kurka nie jest normalne, bo się kiwa jak siedzi i nie odzywa. Jest chore umysłowo, trzeba leczyć, może wyjdzie z tego. Ale nie jest normalne.

Tolerancja jest akceptowaniem czyjejś odmienności, innego zdania. Nie jest zgadzaniem się na pewne sposoby zachowań, nie jest przyznaniem racji czyimś twierdzeniom. O tej różnicy zbyt wiele osób nie pamięta, również korzystających z forów dyskusyjnych. Powiedzenie komuś, że smoli głupoty jest ok. Ale powiedzenie że jest głupi jest obrazą, czynem karalnym.
Żeby to pojąć, trzeba nie tylko inteligencji ale pewnej wiedzy. Wiedzy, która zawarta jest w książkach, przekazywana przez nauczycieli, przez starszych, ale nie ma jej w internecie. Jako obezny nauczyciel, możesz Marysi polecić literaturę. Ale dopiero, jak ci zapłaci za korepetycje, bo wiedza i czas kosztują

„ O to,żeby pod pozorem BARDZO CZĘSTO NACIĄGANEJ I NADUŹYWANEJ dysfunkcji nie dawać przyzwolenia na niechlujstwo i bylejakość. Żeby nie zwalniać nikogo od "starania się". Bo tylko ten, co się stara, ma szanse do rozwoju własnej osobowości, swoich zdolności, pokonania słabości i zwalczenia deficytów. Proszę nad tym pomyśleć w wolnej chwili”
Pani Ewo,ja nie muszę o tym myśleć ,bo ja to wszystko wiem i w żadnej swojej wypowiedzi tego nie negowałam .Ja mówiłam o prawdziwych dysfunkcjach ,wrodzonych wadach wymowy etc.
Przykro mi, że tak się to zakończyło ,bo nie wchodziłam tu z zamiarem wywołania takiej burzy.
Nie ukrywam ,że temat dysleksji jest dla mnie dość drażliwy, bo walcze z tym o dziecka i mam różne przykre wspomnienia związane z takimi właśnie „znawcami tematu” jak pan Tomasz.
Może rzeczywiście mnie poniosło i jestem przewrażliwiona? Nie wiem.W każdym bądź razie już mi przeszło. Życie jest zbyt krótkie, by marnować je na kłótnie, a już tym bardziej na jakiś portalach internetowych z ludźmi których nie widziałam na oczy.
„A jak jest z mailem? Pytam z czystej ciekawości.... Ujawniła go Pani czy trzyma w tajemnicy?
Oczywiście,że podam,jeśli to takie istotne.Ja nie mam tajemnic Dobranoc

Może w przypadku wód uda zrobić sie tak aby jednocześnie była możliwość recenzowania samego wpisu i ocenianie wody. Pomyślę nad tym czy to jest możliwe. To winno załatwić sprawę.

.. dodaj wodę i zobacz to, co jest teraz